قبولی همه عبادات مربوط به قبولی نماز است

 امین الدین سعیدی – سعید افغانی

دردین مقدس اسلام اگر نماز قبول  نه شود، همه عبادات دیگر بنزد پروردگار قبول نمیگردد.
همه علما ء در مورد متفق  القول اند که انسان در زندگى این جهان با توجه به «عوامل غافل کننده» به تذکر و یادآورى نیاز دارد. باید وسیله‏اى او را در فاصله‏هاى مختلف زمانى به مبدأ هستى توجه دهد، هدف آفرینش را به یادش آورد و از غرق شدن در گرداب غفلت و بى‏خبری  آنرا باز دارد .
 بهترین راه ارتباط با او نماز است. از این رو، دراولین  دستورها به موسی علیه وسلم  آمده است «نماز را برپادار تا به یاد من باشى» ( سوره  طه  : آیه ۱۴  )

مفسران مى‏گویند:

 این که در این آیه «ذکر» و یاد الله را مخصوص نماز کرده بدان سبب است که نماز برترین عملى است که فروتنى و بندگى در آن نمودار مى‏شود؛ و به عبارتى در نماز «یاد الله » تجسم پیدا مى‏کند.

 در چندین آیه قرآن، مهم‏ترین مسأله پس از شناخت خداوند و ایمان به او برپا داشتن نماز شمرده شده است‏.( سوره  بقره آیه :۳؛  سوره نساء : آیه :۱۶۲ ؛ سوره  توبه آیه :۱۸. )

اگرچه در دین مقدس اسلام به برخى از اعمال چون امر به معروف و نهى از منکر و جهاد در راه خدا آثار بسیار دارند و بر آن‏ها تأکید فراوان شده است.

ولی نماز بحیث  ستون دین معرفی گردیده است.

قرآن کریم در دو سوره مؤمنون(آیات ۱ تا ۱۱) و معارج(آیات ۲۲ تا ۳۴) به ترتیب شش و هشت خصوصیات انسان‏هاى شایسته را برشمرده و در آغاز و انجام آن‏ها نماز را مطرح فرموده است. از نماز شروع و به نماز ختم مى‏گردد. این آغاز و پایان نشان مى‏دهد در میان تمام این اوصاف توجه به نماز برترین و مهمترین آن‏ها است؛ چرا که نماز مهم‏ترین رابطه مخلوق با خالق و برترین مکتب تربیت است.